การสร้างวัด
จากหลักฐานพบว่าในปี พ.ศ. 2393 นั้น หลวงปู่ใจได้ธุดงค์จาริกมาจากเมืองนครเขลางค์ได้มาพบทำเลที่เนินดินคุ้มน้ำห้วยแม่ปงตรงปากร่องหมาน้อย ( ร่องหมาน้อยใจกลางหมู่บ้านปัจจุบัน ) ซึ่งเห็นว่าเป็นสถานที่สงบและเหมาะแก่การปฏิบัติศาสนาธรรม จึงทำการสร้างอารามเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งแต่เดิมชาวบ้านถิ่นนี้ยังไม่มีอะไรไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจมักเชื่อแต่เรื่องภูตผีปีศาจในการดำรงชีวิต ต่อมาเมื่อหลวงปู่ใจได้เทศนาอบรมธรรมสั่งสอนแก่ชาวบ้าน จนเกิดความศรัทธาเลื่อมใสมากขึ้น และเอาวัดเป็นที่พึ่งทางจิตใจตลอดมา เมื่อหลวงปู่ท่านมีอายุมากและเป็นที่พึ่งทางใจให้ชาวบ้านเป็นเวลาถึง 3 ปี ท่านก็ได้มรณภาพลงในปี พ.ศ. 2396